> Zespół śpiewaczy "Leszczynka"
Zespół śpiewaczy "Leszczynka"
Działa nieprzerwanie od 1987r. Opis stroju zespołu. Strój męski: Kapelusze – słomiane Koszule – białe, lniane z oszywką, noszone na wierzch, przepasane skórzanym, szerokim pasem typu wojskowego Kamizele – granatowe, z cienkiego sukna z dwoma rzędami niklowanych guzików Spodnie – granatowe, sukniane, zapinane na haftki, z tyłu ściągane na metalowe sprzączki Buty – skórzane, czarne z długą cholewką Strój kobiecy: Gorsety – 1) z czarnego aksamitu, bogato wyszywane koralikami i cekinami w ornamenty roślinne i kwiaty, 2) białe (dziewczęce) – haftowane jak wyżej, ale jedwabną nicią Bluzki – białe z cienkiego płócienka z kołnierzykiem, zapinane Kołnierzyki – haftowane, dokładane na bluzkę, zapinane od przodu Spódnice – koloru czerwonego, różowego i zielonego – sukniane, suto przymarszczane w pasie, wiązane z boku na sznurek Zapaski – białe, haftowane, u dołu obszyte koronką Buty – trzewiki czarne, skórzane, sznurowane do kostki Fartuchy – białe, haftowane, suto marszczone Chusty – duże w kwiaty, noszone na ramionach „Zaodziewki” – barankowe pledy zarzucane na ramiona w zimie Teksty widowisk i przyśpiewek powstają na bieżąco, układane są przez członków zespołu na podstawie autentycznych obrzędów i zwyczajów istniejących niegdyś na wsi. Jest to gwara ludowa typowa dla Rzeszowszczyzny. Opis prezentowanych tradycji ludowych (obrzędy, zwyczaje, tańce): „Chrzciny” – prezentacja chrzcin wiejskiego dziecka i przygotowań z tym związanych. Dziecko było chrzczone w pierwszą niedzielą po urodzeniu. Do chrztu dziecko przygotowuje nie matka lecz tzw. „babka”, która przyjmowała poród. Wykonuje ona czynności, które mają mieć symboliczne znaczenie w życiu dziecka. Do kościoła dziecko wiozą kumowie i „babka”. Następnie w domu odbywała się tzw. gościna, której towarzyszyła muzyka z licznymi przyśpiewkami. „Odprawa parobka” – obrzęd związany z okresem Świąt Bożego Narodzenia, odbywała się w dzień św. Szczepana. Parobek musiał opuścić dom gospodarza w nocy przed północą, aby nie zauważyli go sąsiedzi. Przed odejściem parobek otrzymywał zapłatę, odzienie i prowiant na drogę oraz różne produkty żywnościowe dla rodziny. „Szczodry wieczór” – obrzęd związany z okresem Świąt Bożego Narodzenia, przedstawia tradycję kolędowania i pieczenia „szczodroków” – pszennych bułek. „Szczodroki” stanowiły zapłatę za kolędowanie. Dokonania artystyczne zespołu (ważniejsze programy, występy), udział w imprezach ponadlokalnych, nagrody i wyróżnienia w konkursach, przeglądach. 1988r. - III miejsce na Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych w Przecławiu, 1988r. - II miejsce na Przeglądzie Zespołów Ludowych i Dożynkowych w Albigowej 1989r. - III miejsce na Przeglądzie Kapel i Widowisk Kolędniczych w Kolbuszowej 1990r. - I miejsce na Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Ludowych w Rzeszowie 1994r. - wyróżnienie na IX Międzywojewódzkim Konkursie „Ludowe obrzędy i zwyczaje chrześcijańskie” w Rzeszowie 1996r. - II miejsce na XII Ogólnopolskim Konkursie Tradycyjnego Tańca Ludowego 1996r. - II miejsce w I Małopolskim Konkursie Wieńców Dożynkowych w Radomyślu 1997r. - I miejsce na Przeglądzie Szopek i Widowisk Kolędniczych 1997r. - wyróżnienie za udział w widowisku obrzędowym („Cztery pory roku”) w Giedlarowej 1998r. - III miejsce w III Małopolskim Konkursie Wieńców Dożynkowych w Radomyślu Wielkim 1999r. - „Włościańskie Jadło” – nagroda „Nowin” Rzeszowskich 2000r. - wyróżnienie na IV Małopolskim Konkursie Wieńców Dożynkowych 2001r. - wyróżnienie na V Podkarpackim Konkursie Wieńców Dożynkowych 2001r. - „Włościańskie Jadło” – nagroda od Prószyński i Spółka – Warszawa, Zakładów Wikliniarskich – Spółka Tyczyn 2001r. - nagroda za przygotowanie potraw z ziemniaka na „Święto ziemniaka” w Kuryłówce. 2002r. - III miejsce w Międzywojewódzkim Przeglądzie Widowisk Kolędniczych w Kolbuszowej 2003r. - III miejsce w Międzywojewódzkim Przeglądzie Widowisk Kolędniczych w Kolbuszowej |
Opublikowane przez: Barbara Czerwonka | Data wprowadzenia: 2003-06-27 09:45:45.